ΠΕΡΟΝΟΣΠΟΡΟΣ

Παθογόνο αίτιο: Plasmopara viticola

Ζημιές

Προσβάλλει όλα τα πράσινα µέρη του φυτού, µε σοβαρότερες τις ζηµιές που γίνονται στο φύλλωµα και στα σταφύλια. Τα φύλλα µπορούν να προσβληθούν από το ξεδίπλωµα τους από τον βλαστό µέχρι αργά το φθινόπωρο µε µεγαλύτερη ευαισθησία όταν είναι νεαρά. Τα σταφύλια µπορούν να προσβληθούν από την εµφάνισή τους µέχρι το γυάλισµα µε µεγαλύτερη ευαισθησία κατά τα βλαστικά στάδια: µούρο – άνθηση – καρπόδεση.

Στα φύλλα:

Σοβαρές προσβολές προκαλούν πρόωρες αποφυλλώσεις. Εξαιτίας της έντονης αποφύλλωσης η θρέψη του πρέµνου είναι ανεπαρκής µε αποτέλεσµα:

►  την ατελή ωρίµαση των σταφυλιών και

►  την ελλιπή ξυλοποίηση των κληµατίδων µε συνέπειες στην παραγωγή και της επόµενης χρονιάς.

Στα σταφύλια:

Η ζηµιά είναι µερική ή καθολική, ανάλογα µε τη χρονική περίοδο της προσβολής. Οι προσβολές των σταφυλιών:

►  όταν γίνονται νωρίς (προανθικά – άνθηση – καρπόδεση) είναι πολύ σοβαρές (επιδηµία 2011) διότι προσβάλλονται όλα τα µέρη του σταφυλιού (άνθη, βοτρίδια, άξονες). Μόλυνση πάνω σε άξονα του σταφυλιού ξεραίνει πλήρως το τµήµα κάτω από την προσβολή προκαλώντας σηµαντική µείωση της παραγωγής.

►  όταν γίνονται µετά το βλαστικό στάδιο όπου το σταφύλι «κρεµάει» (παίρνει την κατακόρυφη θέση, µέγεθος ρώγας σαν µπιζέλι) προσβάλλονται και ξηραίνονται µόνο µεµονωµένες ρώγες ή βοτρίδια (όψιµη επιδηµία 2015).

Συμπτώματα στα Φύλλα :

Κηλίδες σε φύλλο (λαδιές)

Κιτρινοπράσινες κηλίδες που µοιάζουν µε λαδιά (κηλίδες ελαίου). ∆ιακρίνονται έντονα στο διερχόµενο φως. Σχηµατίζονται τόσο στο κέντρο όσο και στην περιφέρεια του ελάσµατος. Πολλές φορές συνενώνονται και µπορεί να καταλάβουν το µεγαλύτερο µέρος του φύλλου.

Κηλίδες λαδιού µε χιονώδεις εξανθήσεις στην κάτω πλευρά

Με υγρό καιρό, στην κάτω επιφάνεια των κηλίδων εµφανίζονται λευκές εξανθήσεις (χιονώδες χνούδι). Είναι τα αναπαραγωγικά όργανα του µύκητα, υπεύθυνα για τις νέες µολύνσεις. Τα νεαρά φύλλα είναι πιο ευαίσθητα στις µολύνσεις.

Νεκρές περιοχές και σχισίµατα

Στη συνέχεια, οι κηλίδες συνενώνονται και δηµιουργούνται µεγάλες νεκρές περιοχές. Τα φύλλα µεταχρωµατίζονται, σχίζονται, ξεραίνονται και πέφτουν.

Σηµείωση: Μέχρι την πλήρη ξήρανση και την πτώση των προσβεβληµένων φύλλων, oι κηλίδες στην περιφέρειά τους συνεχίζουν να είναι ενεργές και να αναπαράγουν µολύσµατα (χιονώδεις εξανθήσεις) κάθε φορά που επικρατούν συνθήκες υψηλής υγρασίας.

Προσβολή σε ώριµο φύλλο (µωσαϊκό και εξανθήσεις)

Στα ώριµα φύλλα εµφανίζονται πολυγωνικές κηλίδες διαφόρου χρώµατος (πράσινο – κίτρινο – καστανό) που δίνουν την εντύπωση µωσαϊκού. Αναπτύσσονται κυρίως κατά µήκος των νευρώσεων. Στην κάτω πλευρά µε υγρό καιρό εµφανίζονται οι εξανθήσεις.

Τα συµπτώµατα στα φύλλα, συχνά συγχέονται µε αυτά που οφείλονται στο ΩΙΔΙΟ ή στην ΕΡΙΝΩΣΗ 

Στο ΩΙΔΙΟ , οι κηλίδες είναι λιγότερο έντονες, πιο θαµπές, µε εξανθήσεις αραχνοειδείς, υπόλευκες ή ελαφρά γκρίζες συχνότερα στην κάτω αλλά και στην πάνω επιφάνεια των φύλλων. Στον περονόσπορο, οι εξανθήσεις εµφανίζονται µόνο στην κάτω επιφάνεια.

 Κηλίδες ωιδίου, πιο θαµπές από αυτές του περονοσπόρου.

Κυµατοειδής παραµόρφωση φύλλου. Εξανθήσεις και στην πάνω πλευρά.

Στην ΕΡΙΝΩΣΗ δηµιουργούνται εριώδεις λευκές τρίχες µέσα σε κοιλότητες στην κάτω επιφάνεια και χαρακτηριστικά εξογκώµατα στην πάνω επιφάνεια του φύλλου.

Κοιλότητες µε λευκές εριώδεις τρίχες στην κάτω πλευρά.

Εξογκώµατα στην πάνω πλευρά του φύλλου από ερίνωση.

Διάγνωση του µύκητα:

Τυχόν ύποπτα φύλλα, µε κηλίδες χωρίς εξανθήσεις κλείνονται σε αυτοσχέδιους υγρούς θαλάµους (πλαστικά σακίδια εσωτερικά υγρά) και διατηρούνται σε συνθήκες δωµατίου για µια νύχτα. Η εµφάνιση χιονωδών εξανθήσεων την εποµένη ηµέρα πιστοποιεί την ασθένεια.

Οι χιονώδεις εξανθήσεις βγαίνουν µόνο στην κάτω πλευρά των φύλλων

Δηµιουργούνται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας και σκοτάδι

Συμπτώματα στα Σταφύλια :

Οι προσβεβληµένοι άξονες αρχικά παίρνουν χρώµα σκούρο λαδί που θυµίζει το χρώµα που έχουν τα βρασµένα χόρτα. Το τµήµα κάτω από την προσβολή ξεραίνεται. Αναλόγως του σηµείου της µόλυνσης προκαλείται µερική ή ολική ξήρανση του σταφυλιού.

Προσβολή σε άξονα – ξήρανση σταφυλιού

Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, προσβεβληµένα άνθη ή νεαρές ρώγες καλύπτονται από λευκές εξανθήσεις. Τα άνθη στη συνέχεια ξεραίνονται και οι ρώγες παίρνουν χρώµα καστανοπράσινο.

Προσβολές σε νεαρές ρώγες µε εξανθήσεις

Ρώγες που προσβάλλονται µετά το µέγεθος του µπιζελιού (σταφύλι σε κατακόρυφη θέση) γίνονται δερµατώδεις, χρωµατίζονται καστανές, ζαρώνουν και συνήθως πέφτουν. Στις ρώγες αυτές δεν εµφανίζονται εξανθήσεις. Τα συµπτώµατα µοιάζουν µε τα εγκαύµατα από τον ήλιο.

Προσβολές σε αναπτυγµένες ρώγες

Συνθήκες ανάπτυξης – Επιδημιολογία :

Η ετήσια εξέλιξη της ασθένειας εξαρτάται κυρίως από τις βροχές αλλά και από τις έντονες δροσιές της άνοιξης. Ο κύριος επιδηµιολογικός παράγοντας είναι η βροχή.

Οι πρώτες µολύνσεις απαιτούν βροχή ενώ οι επόµενες γίνονται και µε δροσιές. Οι έντονες δροσιές και οι τοπικές βροχές µπορούν να δώσουν κατά περιοχές τοπικές επιδηµίες περιορισµένης έκτασης.

Τα σπόρια του µύκητα θέλουν σταγόνα νερού για να µολύνουν και συνθήκες υψηλής υγρασίας για να αναπαραχθούν και να επιβιώσουν.

Έλεγχος – Στρατηγική αντιμετώπιση

Οι συστηµατικές επεµβάσεις πρέπει να αποφεύγονται. Ο αριθµός και ο χρόνος επεµβάσεων εξαρτάται από τη χρονιά και την εξελικτική πορεία της ασθένειας.

Πολλές χρονιές δεν χρειάζεται καµία καταπολέµηση ή ένας µόνο ψεκασµός είναι αρκετός. Στη στρατηγική αντιµετώπισης υπολογίζονται οι µολύνσεις, επωάσεις & σποριογενέσεις της ασθένειας µε βάση τα µετεωρολογικά δεδοµένα (θερµοκρασία, σχετική υγρασία, διύγρανση φυλλώµατος). Επιπλέον, µετά από επιτόπιες παρατηρήσεις, λαµβάνεται υπόψη ο κύκλος της ασθένειας, το βλαστικό στάδιο της καλλιέργειας και η ταχύτητα αύξησης της βλάστησης.